ماده 138) قانون مالیات های مستقیم

حذف شد.[1]

1.به موجب ماده (31) قانون رفع موانع توليد رقابت­پذير و ارتقاي نظام مالي کشور، مصوب 1/2/1394، ماده (138) قانون و تبصره­هاي آن حذف شد.

“ماده 138- آن قسمت از سود ابرازي شرکت­هاي تعاوني و خصوصي که براي توسعه و بازسازي و نوسازي يا تکميل واحدهاي موجود صنعتي و معدني خود يا ايجاد واحدهاي جديد صنعتي يا معدني در آن سال مصرف گردد از پنجاه درصد(50%) ماليات متعلق موضوع ماده (105) اين قانون معاف خواهد بود مشروط بر اين­که قبلاً اجازه توسعه يا تکميل يا ايجاد واحد صنعتي يا معدني جديد در قالب طرح سرمايه گذاري معين از وزارتخانه ذيربط تحصيل شده باشد . درصورتي­که هزينه اجراي طرح يا طرح­هاي ياد شده در هر سال مازاد بر سود ابرازي همان سال باشد و يا از هزينه طرح سرمايه گذاري کمتر باشد مي تواند از معافيت مذکور در محاسبه ماليات سود ابرازي سال­هاي بعد حداکثر به مدت سه سال و به ميزان مازاد مذکور و يا باقي مانده هزينه اجراي کامل طرح بهره مند شود.

تبصره 1- در صورتي که شرکت ، قبل از تکميل ، اجراي طرح را متوقف نمايد يا ظرف يک سال پس از مهلت تعيين شده در طرح سرمايه گذاري ، آن را به بهره برداري نرساند، يا ظرف پنج سال پس از شروع بهره برداري آن را تعطيل، منحل يا منتقل نمايد معادل معافيت­هاي مالياتي منظور شده در اين ماده براي اجراي طرح و جرائم متعلقه موضوع ماده (190) اين قانون از شرکت وصول خواهد شد.

تبصره 2- واحدهاي صنعتي جديد که با استفاده از معافيت­هاي مندرج در اين ماده تأسيس مي­شوند نمي توانند از معافيت­هاي مالياتي موضوع ماده (132) اين قانون استفاده نمايند.

تبصره 3- کارخانه­هاي واقع در محدوده آبريز تهران که تعداد کارکنان آنها کمتر از پنجاه نفر نباشند در صورتي که تأسيسات خود را کلاً به خارج از شعاع يکصد و بيست کيلومتري مرکز تهران انتقال دهند براساس ضوابطي که از طرف وزارت امور اقتصادي و دارايي و وزارت ذيربط حسب مورد برقرار مي شود تا ده سال از تاريخ بهره برداري در محل جديد از پرداخت ماليات بر درآمد ناشي از فعاليت صنعتي مربوط معاف خواهند بود . کارخانه هاي واقع در شعاع يکصد و بيست کيلومتر تهران و حوزه استحفاظي شهرهاي بزرگ (مشهد ، تبريز، اهواز، اراک، شيراز و اصفهان) که تأسيسات خود را کلاً به شهرکهاي صنعتي مصوب انتقال دهند، از تاريخ بهره برداري در محل جديد از نصف مدت معافيت مالياتي موضوع اين تبصره برخوردار خواهند شد.

تبصره 4- از نظر اين قانون محدوده آبريز تهران شامل منطقه آبريز غربي رودخانه حبله رود گرمسار و منطقه آبريز شرقي رودخانه زياران و کليه مناطق رودخانه­هاي دماوند، جاجرود، دارآباد، دربند، اوين ، فرحزاد، کن، کرج و کردان بوده و حدود آن عبارت است از:

شمالاً – خط الرأس کوههاي البرز که آب آن به رشته کوير مرکزي جاري مي شود.

شرقاً – ساحل غربي رودخانه حبله رود گرمسار.

غرباً – ساحل شرقي رودخانه زياران.

جنوباً – خطوط ممتد از غرب به شرق از محل تقاطع رودخانه زياران با رودخانه شور تا خط­العقر درياچه نمک به سمت غرب تا محل تقاطع با مسير حبله رود گرمسار.”